Page 12 - Rossa 2
        P. 12
     Gedichte Joseph Rossa
               Wia aus dem Übel das Böse wurde
               Beim Huaba Hans, zur Mittagszeit
               Do betens no vorm Essen
               Des isch a so seit langer Zeit
               Do werd nia drauf vergessen
               Das „Vater unser“ passt recht guat
               Is vo da Läng her richtig
               Es kimmt aa s´täglich Brot drin vor
               Und des isch immer  wichtig
               Doch ganz gefahrlos isch es nit
               Des hot der Hans erfahren
               Weil seine Augn nach dem Gebet
               Ganz grün und bläulich waren
               An Dokter hot er´s  so dazählt:
               Mia stehngan do beim Beten
               A Hennensuppn aufm Tisch
               Und obm auf schwimmt de Fetten
               Sell mog i nit, des tuats mit Fleiß
               Und Schnaps is koana umma
               Des hob i denkt, do samma grod
               Zum Vater unser kumma
               Und  i schaug grod bei dersn Stell
               „Erlös uns von dem Übel“
               zu ihra hin und hob ganz schnell
               am Kopf den Abfallkübel.
               I hab de Augn drum grün und blau
               Und Binkel soiche Trümmer
               Seit dem bet´ i mit meiner Frau
               Koan Vater unser nimmer
                                                                                                   Seite 12
     	
