Page 4 - Reiter
P. 4
Gedichte Klaus Reiter
Zeit håb’n
Gehst spazier’n und håst a Kind dabei
lass da dawei.
Då is nit wichtig wia weit dass´d kimbst,
sondern dass da Zeit danimmst.
Drum kåt nit z´schnei
des ganze soit a Erlebnis sei.
Då is da Weg des Zui,
stehbleim wånn und wo ma wui
und nit oiwei glei: „Gagga Pfui“
Jå, jå då is oft stehbleim g`scheita
ois wia „Geh weida, geh weida“.
Des is iatz an Kind sei Zeit,
drum soit`s stehbleim kina wanns es gfreit.
Wei`s weidageh nit juckt
und se liawa um an Regnwurm buckt,
weis a genau so wenig graust,
wann`s barfuass durch a Drecklåck saust,
dass da Gatsch kåt spritzt,
uns wann´s es a amoi einisitzt,
gib schlimmere Såch’n,
a de Erfahrung muass ma amoi måch’n.
Na, na des is nit varuckt,
wei wanns oan an Gatsch
Seite 4